Bilet wstępu na multimedialne wykłady Prosto z nieba można zakupić przez internet na naszej stronie lub w kasach. Bilet normalny 32 zł, bilet ulgowy 23 zł. Liczba biletów ograniczona!
10 lat temu po raz pierwszy zarejestrowano fale grawitacyjne – zaburzenia czasoprzestrzeni powstałe w wyniku połączenia dwóch gwiazdowych czarnych dziur. To przełomowe odkrycie, nagrodzone Nagrodą Nobla z fizyki w 2017 roku, potwierdziło przewidywania Einsteina i otworzyło zupełnie nowe okno obserwacyjne na Wszechświat. Od tego czasu trwa nieprzerwanie międzynarodowa współpraca projektów LIGO-Virgo-KAGRA (USA-Włochy-Japonia). Obejmuje ona wspólne obserwacje fal grawitacyjnych za pomocą tych trzech detektorów w celu jeszcze czulszego i dokładniejszego wykrywania zjawisk kosmicznych, takich jak zderzenia gwiazd neutronowych i czarnych dziur. Ważny wkład w te badania mają także polscy naukowcy. Podczas najbliższego spotkania z cyklu „Prosto z nieba” dr hab. Dorota Gondek-Rosińska, prof. Uniwersytetu Warszawskiego, opowie o znaczeniu tych odkryć, o naturze fal grawitacyjnych oraz zjawiskach astrofizycznych za nie odpowiedzialnych.
O prowadzącej
Dr hab. Dorota Gondek-Rosińska – profesor w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego (UW). W swojej pracy naukowej zajmuje się przede wszystkim astrofizyką gwiazd neutronowych i czarnych dziur. Studia z astronomii ukończyła na UW, stopień doktora uzyskała w Centrum Astronomicznym PAN im. Mikołaja Kopernika, a habilitację na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracowała w Obserwatorium Paryskim w Meudon oraz na Université Paris VII, prowadząc projekty z numerycznego modelowania najsilniejszych źródeł fal grawitacyjnych (2001–2005, 2006–2009). Jako laureatka konkursu hiszpańskiego ministerstwa nauki prowadziła projekt z astrofizyki obiektów zwartych na Uniwersytecie w Alicante (2005–2006).
Członkini zespołu polskich naukowców Virgo-Polgraw (od 2008), będącego częścią projektów Virgo i LIGO. Zajmuje się m.in. symulacjami numerycznymi astrofizycznych źródeł fal grawitacyjnych oraz poszukiwaniem, w danych z detektorów Virgo/LIGO, sygnałów wytworzonych w procesie łączenia się czarnych dziur lub gwiazd neutronowych w układach podwójnych. Jako laureatka konkursów „Fundacji na rzecz Nauki Polskiej” stworzyła zespół naukowy pracujący nad astrofizycznymi źródłami fal grawitacyjnych na Uniwersytecie Zielonogórskim (UZ). Reprezentuje UZ w konsorcjum detektora Virgo, konsorcjum Einstein Telescope oraz konsorcjum KAGRA.
W 2017 roku za odkrycie fal grawitacyjnych przyznana została Nagroda Nobla z fizyki. Za udział w tym odkryciu badaczka, wraz z ośmioma uczonymi z zespołu Polgraw, otrzymała prestiżowe nagrody, m.in. “Special Breakthrough Prize In Fundamental Physics”, “Gruber Cosmology Prize”, medal PAN im. Mikołaja Kopernika oraz nagrodę naukową Polskiego Towarzystwa Fizycznego. W roku 2011 za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej, dydaktycznej i społecznej oraz za popularyzowanie nauki w Polsce i na świecie została wyróżniona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Bharat Ratra – wybitny profesor fizyki, specjalizujący się w kosmologii i fizyce astrocząstek. Prowadzi badania nad strukturą i ewolucją Wszechświata. Obecnie koncentruje się przede wszystkim na opracowywaniu modeli wielkoskalowych rozkładów materii i promieniowania we Wszechświecie oraz testowaniu tych modeli poprzez porównywanie przewidywań z danymi obserwacyjnymi. W 1988 roku, wraz z Jamesem Peeblesem, zaproponował pierwszy dynamiczny model ciemnej energii. 
Prof. Jarosław Włodarczyk
Grzegorz Wrochna
Dr Aleksandra Hamanowicz pracuje w Space Telescope Science Institute w Baltimore (USA), instytucji odpowiedzialnej za wielkie misje kosmicznych teleskopów. Doktorat realizowała w Europejskim Obserwatorium Południowym w Garchinig koło Monachium (Niemcy). Zajmuje się materią międzygwiazdową i międzygalaktyczną oraz ewolucją gazu i pyłu w historii Wszechświata. Wykorzystując dane z teleskopów naziemnych i kosmicznych, prowadzi badania, które obejmują obserwacje na różnych długościach fali – od radioastronomii po promieniowanie widzialne. Pochodzi z Wydmin, niewielkiej miejscowości na Mazurach.
Dr Maciej Bilicki – kosmolog związany z Centrum Fizyki Teoretycznej PAN. Zajmuje się strukturą wielkoskalową Wszechświata, wielkimi przeglądami nieba i zastosowaniami uczenia maszynowego w astrofizyce. Jest zaangażowany w międzynarodowe projekty obserwacyjne poświęcone badaniom rozkładu materii w największych skalach, takie jak Kilo-Degree Survey (KiDS) czy Galaxy And Mass Assembly (GAMA). Pracuje także w polskim konsorcjum Obserwatorium Very Rubin przygotowującym przegląd Legacy Survey of Space and Time (LSST). Doktorat uzyskał w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie, następnie pracował na Uniwersytecie Kapsztadzkim (RPA) oraz w Obserwatorium w Lejdzie (Niderlandy). W CFT PAN współpracuje przy rozwijaniu nowopowstałej Grupy Kosmologii Obliczeniowej.