Nauka ma głos. Nadaj mu moc

25 naukowców i naukowczyń w projekcie "Nauka ma głos"

Przedstawiamy 25 osób, które jesienią spotkają się z publicznością w Koperniku i ośrodkach SOWA w całej Polsce, żeby rzetelnie, jasno i atrakcyjne mówić o nauce oraz swojej pracy. A wszystko to w ramach projektu "Nauka ma głos".

Wybrani naukowcy:

Dr inż. Rafał Anyszka

Wszyscy rodzimy się naukowcami, rolą nauczyciela jest nieustannie o tym przypominać. 

Adiunkt na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej, nauczyciel. Badawczo interesuje się elastycznymi materiałami, ich niezawodnością i bezpieczeństwem ich użytkowania. Twierdzi, że mogą one pełnić każdą rolę w każdym środowisku. Przez kilka lat pracował naukowo w Holandii i USA. Laureat unijnego grantu Marie Sklodowska-Curie Action Global Fellowship, w ramach którego opracowuje projekt gumy nadającej się do wykorzystania w misjach marsjańskich. Podczas spotkań z publicznością wyjaśni, dlaczego elastyczność jest tak wyjątkowa, co daje nam guma i jak ją stosować w kosmosie. 

Dr inż. Piotr Falkowski 

Myślę, że warto opowiadać o nauce dzieciom już od najmłodszych lat i kształtować ich ciekawość, ale też dzięki temu samemu zauważać problemy, które jako eksperci w danej dziedzinie łatwo możemy pominąć. Tylko w ten sposób da się rozwijać technologię prawdziwie dla ludzi, a jednocześnie budować do niej społeczne zaufanie. 

Kierownik Laboratorium Biorobotyki i Urządzeń Medycznych w Sieci Badawczej Łukasiewicz – Przemysłowym Instytucie Automatyki i Pomiarów. Jest szefem nagradzanego startupu PD MEDS, który rozwija technologie rehabilitacji oddechowej. Interesuje się egzoszkieletami rehabilitacyjnymi, a także rehabilitacją na odległość (telerehabilitacją). W swojej działalności popularyzatorskiej pokazuje, jak można stosować robotykę w rehabilitacji. Z publicznością Kopernika i ośrodków SOWA porozmawia o przyszłości rehabilitacji – o tym, jak na jej rozwój wpływają roboty, sztuczna inteligencja i tzw. cyfrowe bliźniaki. 

Dr Michał Górnik 

Komunikacja naukowa to tworzenie mostów między ludźmi. Wierzę, że dobrą wiedzę naukową da się przekazać jasno, przejrzyście, za darmo i z empatią.  

Językoznawca, tłumacz, badacz dostępności, nauczyciel. Specjalizuje się w komunikacji inkluzywnej. Naukowo interesuje się dostępnością językową i jakością tłumaczeń w erze sztucznej inteligencji. Uczy w II LO im. Stefana Batorego w Warszawie, jest współtwórcą inicjatywy Spółdzielnia Słów. Prowadzi zajęcia i warsztaty dotyczące dostępności i włączenia cyfrowego. Podczas spotkań z publicznością opowie o języku łatwym do czytania, tłumaczeniach z udziałem sztucznej inteligencji oraz dostępności treści w cyfrowym świecie. Przekaże też praktyczną wiedzę dotyczącą alternatywnych źródeł komunikacji, np. napisów na żywo czy audiodeskrypcji.  

Dr inż. Adam Gryc 

Nauka staje się bliższa, prostsza i ciekawsza, gdy można się nią „pobrudzić” – dotknąć, zobaczyć, poczuć, doświadczyć. A jeśli przy okazji w oczach ludzi widzę tę samą fascynację i ciekawość, która napędza mnie na co dzień i skłania do zadawania pytań, to znak, że zaczyna się komunikacja naukowa. 

Pracownik Sieci Badawczej Łukasiewicz – Górnośląskiego Instytutu Technologicznego. Od początku swojej pracy naukowej zajmuje się badaniem mikrostruktury i właściwości stopów magnezu, stosowanych w przemyśle motoryzacyjnym, lotniczym i kosmicznym. Od niedawna interesuje się też biomateriałami na bazie magnezu, szczególnie ich niszczeniem w warunkach zbliżonych do środowiska ludzkiego organizmu. Finalista 9. polskiego konkursu „FameLab”, popularyzator nauki (aktywny m.in. na Śląskim Festiwalu Nauki oraz Piknikach Naukowych Polskiego Radia i Centrum Nauki Kopernik). W Koperniku i ośrodkach SOWA porozmawia z publicznością o tym, czy biomateriały – to z nich wytwarza się implanty, które pomagają utrzymać zdrowie – zapewnią ludzkości nieśmiertelność.  

Dr Emilia Grzęda 

Podobnie jak Jane Goodall uważam, że dobre badania to tylko część sukcesu. Druga część to umiejętność ich komunikowania w sposób, który przekształca je w realne zmiany. 

Adiunktka na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Interesuje się wpływem czynników środowiskowych na zdrowie człowieka. Obecnie bada wpływ nanoplastików na układ nerwowy organizmów żywych. Popularyzuje naukę wśród młodzieży, nauczycieli i seniorów. W ramach projektu „Nauka ma głos” pokaże publiczności, jak nanoplastik wpływa na zdrowie człowieka, a szczególnie na jego układ nerwowy, oraz opowie, jakie choroby tego układu może powodować. 

Igor Kaczmarczyk 

Współczesne nauki biomedyczne często posługują się językiem zbyt hermetycznym dla niewyspecjalizowanego odbiorcy, uniemożliwiając zainteresowanie go pięknem badanych przez nie procesów. Uważam, że zadaniem naukowców jest przełożenie tych zawiłości na czytelne analogie i przemawiające do wyobraźni obrazy. 

Biolog strukturalny. Zajmuje się biochemią kompleksów białkowych modyfikujących tRNA. Pracuje nad doktoratem w grupie badawczej prof. Sebastiana Glatta w Małopolskim Centrum Biotechnologii UJ. Pierwsze kroki w biologii strukturalnej stawiał w laboratoriach prof. Moran Shalev-Benami oraz laureatki Nagrody Nobla z chemii, prof. Ady Yonath. Finalista konkursu Forbes 25under25 w kategorii „Nauka”. W ramach programu „Nauka ma głos” opowie o świecie biochemicznych maszyn, które działają w ludzkich komórkach. 

Zuzanna Kamykowska 

Gdy nauka przemawia ludzkim językiem, staje się siłą zmiany. Największym zagrożeniem dla nauki nie jest ignorancja, lecz niezrozumienie. 

Doktorantka Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, historyczka sztuki, ekonomistka, tłumaczka języka chińskiego mandaryńskiego, zwolenniczka porozumienia międzykulturowego. Naukowo interesuje się ekonomiką kultury i rynkiem sztuki współczesnej w Chinach. Postrzega rynek sztuki jako przestrzeń, w której krzyżują się wartości kulturowe, społeczne i finansowe. Popularyzatorka nauki, współzałożycielka Fundacji Science Connect. Współpracuje z krajowymi organizacjami wspierającymi młodych naukowców, a w 2024 roku została finalistką konkursu „FameLab”. Tworzy również projekty edukacyjne łączące naukę, sztukę i różnorodność kulturową. Współtwórczyni gry karcianej Asy Nauki. Członkini Zespołu ds. Popularyzacji Nauki Krajowej Reprezentacji Doktorantów oraz Zarządu Stowarzyszenia Rzecznicy Nauki. Jako uczestniczka projektu „Nauka ma głos” porozmawia z publicznością o tym, jak rynek sztuki w Chinach stał się barometrem przemian społecznych i ekonomicznych w XXI wieku oraz dlaczego warto się temu przyglądać z perspektywy ekonomisty. To będzie opowieść o wartości, którą nie zawsze mierzy się pieniędzmi.  

Dr inż. Przemysław Kopeć 

Komunikacja naukowa to wybór czerwonej pigułki [Matrix]– pokazujesz, że za światem stoi kod, który warto zrozumieć. 

Zajmuje się fotosyntezą roślin w trudnych warunkach środowiskowych, takich jak zmienne pory suszy i upału, mróz czy nadmierna obecność dwutlenku węgla. Prowadzi badania nad jęczmieniem ozimym, a dokładniej – sprawdza, co się z nim dzieje, gdy zima robi się bardziej wiosenna. I o tym właśnie porozmawia z publicznością podczas spotkań w Koperniku oraz Strefach SOWA w ramach projektu „Nauka ma głos”. 

Cyryl Leszczyński 

Komunikacja naukowa to narzędzie odzyskiwania zaufania – przez jasność, uczciwość i pokazywanie, że wiedza nie gryzie, tylko pomaga. To nie tylko walka z dezinformacją, ale też zaproszenie do wspólnego zrozumienia otaczającego nas świata. 

Badacz i dydaktyk w Katedrze Technologii Informacyjnych Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Naukowo interesuje się zastosowaniemi technologii wirtualnej i sztucznej rzeczywistości (VR/AR), gier oraz sztucznej inteligencji w edukacji i przemyśle. Specjalizuje się w projektowaniu edukacyjnych środowisk symulacyjnych z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości i sztucznej inteligencji. Angażuje się w rozwój innowacyjnych projektów badawczo-rozwojowych w sektorze energetycznym i przemysłowym. Prowadzi warsztaty VR/AR podczas Poznańskiej Nocy Naukowców oraz Festiwali Sztuki i Nauki. Organizuje hackathony i konkursy związane z programowaniem gier. W Koperniku i ośrodkach SOWA poprowadzi dyskusje o korzystaniu z najnowszych technologii cyfrowych podczas uczenia się, zarówno w szkole, jak i w pracy. 

Roksana Łajkosz 

Komunikacja naukowa to ciągły rozwój, nie tylko odbiorców, którzy dowiadują się o czymś, ale i osoby mówiącej o nauce. Temat i intrygująca opowieść to mój sposób na dzielenie się swoją naukową pasją. 

Badaczka sztuki starożytnej Grecji i Rzymu, kultury i literatury antycznej oraz obecności antyku w dziełach sztuki późniejszych epok. Doktorantka na Uniwersytecie Wrocławskim. Autorka popularnonaukowego kanału „Hydra w sweterku” w serwisie YouTube. Współpracuje z wrocławskimi instytucjami kultury w zakresie popularyzacji tradycji antycznej. W Koperniku i ośrodkach SOWA porozmawia z publicznością o tym, czy antyczne mity mają sens we współczesnym świecie i jak obecnie funkcjonują w kulturze. 

Dr inż. Agnieszka Mirkowska 

W komunikacji naukowej najważniejszy jest wzajemny szacunek między naukowcem, z jego wiedzą i pasją, a odbiorcą, z jego ciekawością i potrzebą zrozumienia świata. Tylko w takiej relacji możliwy jest prawdziwy dialog, który poruszy, zainspiruje i zachęci do działania.   

Adiunktka na Wydziale Elektrycznym Politechniki Wrocławskiej, popularyzatorka nauki. Interesuje się innowacyjnymi materiałami piezoelektrycznymi (takimi, które przy mechanicznym odkształcaniu wytwarzają napięcie elektryczne) oraz ich zastosowaniem w nowoczesnych technologiach takich jak energy harvesting (odzyskiwanie energii) czy biomedycyna. Promuje studiowanie w obszarze STEM (Science, Technology, Engineering, Mathematics). W 2025 roku została ambasadorką programu „Dziewczyny do Nauki”. Jest opiekunką Koła Naukowego „SNS Strimer”, działającego przy Wydziale Elektrycznym Politechniki Wrocławskiej. Intensywnie popularyzuje naukę – prowadziła warsztaty popularyzatorskie m.in. podczas Perspektywy Women in Techn Summit 2025 dla uczennic szkół średnich. W ramach projektu „Nauka ma głos” pomoże zrozumieć publiczności, czym są enigmatyczne „piezoelektryki” oraz na czym polega odzyskiwanie energii. 

Dr Agnieszka Razim 

Dobrze komunikowana nauka powinna nam pomagać w oddzieleniu wiedzy od szumu informacyjnego. 

Adiunktka w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej im. Ludwika Hirszfelda Polskiej Akademii Nauk. Interesuje się zależnościami między mikrobiomem a układem odpornościowym błon śluzowych, szczególnie w kontekście alergii, niedożywienia i możliwości wykorzystania szczepionek donosowych do kształtowania prawidłowych funkcji błon śluzowych. Komunikowała naukę szerszej publiczności, m.in. podczas Dolnośląskiego Festiwalu Nauki. Pracowała w międzynarodowym środowisku – z zespołami z Austrii, Francji i Czech. W Koperniku i Strefach SOWA będzie mówiła, jak dbać o swój mikrobiom poprzez odpowiedni styl życia, dietę i świadome wybory. 

Lek. wet. Magdalena Rutkowska 

Nauka mówi faktami, ale przemawia dopiero wtedy, gdy opowiada zrozumiałe i ciekawe historie. 

Lekarz weterynarii. Doktorantka w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Naukowo interesuje się rolą astrocytów (rodzaj komórek układu nerwowego) w mechanizmach neuroplastyczności i rozwoju depresji. Prowadzi badania w tym zakresie, wykorzystując nowoczesne techniki badawcze. W ramach projektu „Nauka ma głos” przybliży publiczności swoje badania dotyczące neuroplastyczności mózgu i depresji. 

Agnieszka Sepioło 

Komunikacja naukowa jest dla mnie tworzeniem wspólnego doświadczenia poprzez spotkanie, które staje się pretekstem do dialogu. 

Asystentka naukowa Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Jej zainteresowania badawcze dotyczą pracy z osobami doświadczającymi deficytów słuchowych, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki szumów usznych i implantów ślimakowych. Współpracuje z ośrodkami medycznymi, a także kulturalnymi i edukacyjnymi w całej Polsce. Swoją pracą chce przyczyniać się do rozwoju profesjonalizacji muzykoterapii w Polsce. Wierzy, że jej działania, choćby częściowo, poszerzą świadomość wartości muzykoterapii prowadzonej w oparciu o standardy naukowe. Podczas spotkań z publicznością pokaże, jak muzykoterapia może wspierać osoby doświadczające różnorodnych deficytów słuchowych. 

Olga Sierawska 

Wierzę, że popularyzacja nauki to zapalanie w ludziach iskry ciekawości. I to właśnie ciekawość ma moc rozniecania prawdziwego ognia zmiany.  

Doktorantka w Szkole Doktorskiej i Instytucie Nauk o Kulturze Fizycznej Uniwersytetu Szczecińskiego. Bada wpływ aktywności fizycznej na poziomy adipokin (substancji wydzielanych przez tkankę tłuszczową) u mężczyzn. Pasjonatka biologii, popularyzatorka wiedzy i edukatorka w zakresie nauk biologicznych, medycznych i o zdrowiu. Prezeska stowarzyszenia Iskry Nauki. Tworzy i prowadzi zajęcia edukacyjne w Morskim Centrum Nauki w Szczecinie. Swoją wiedzą i doświadczeniem dzieli się w mediach społecznościowych. Podczas realizacji projektu „Nauka ma głos” porozmawia z publicznością o tym, dlaczego tłuszcz nie jest wrogiem, a aktywność fizyczna to więcej niż spalanie kalorii, a także o fizjologii naszego ciała i nowym na nie spojrzeniu. 

Dr inż. Dagmara Stasiowska 

Komunikacja naukowa to nie tylko obowiązek naukowca – to szansa na znalezienie pytań, które mają moc zmieniania świata. 

Adiunktka badawcza na Wydziale Technologii Kosmicznych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Popularyzatorka nauki zaangażowana w rozwój edukacji kosmicznej. Pszczelarka. Specjalizuje się w biologii kosmicznej. Naukowo najbardziej interesuje ją wpływ podróży kosmicznej i zmienionej grawitacji na owady zapylające. Pracowała na rzecz eksperymentu MXene in Leo, jednego z 13 polskich doświadczeń wysłanych na Międzynarodową Stację Kosmiczną w ramach misji IGNIS, jako liderka dokumentacji technicznej i badań naziemnych. Współautorka nagradzanych eksperymentów wykonywanych na pokładzie rakiet sondujących i balonów stratosferycznych. Podczas spotkań z publicznością podejmie temat marsjańskich pszczelarzy – czy zawód ten będzie nam w przyszłości w ogóle potrzebny? Porozmawia z publicznością o badaniach łączących owady, komputery i eksplorację kosmosu, a także o tym, czy eksploracja ta może nam się w jakiś sposób przydać na Ziemi. 

Ewa Stefanik 

Komunikację naukową porównałabym do pisania książki fantasy – musimy wciągnąć odbiorcę w świat, który wydaje się nierealny, i sprawić, żeby został z naszą historią na dłużej.  

Doktorantka Uniwersytetu Wrocławskiego. Badawczo interesuje się chorobami metabolicznymi mięśni szkieletowych oraz modelowaniem ludzkich chorób w oparciu o model zwierzęcy – ryby danio pręgowanego. Jej doświadczenie jako popularyzatorki nauki obejmuje: prowadzenie kanału popularnonaukowego BioFiction w serwisie YouTube, regularny udział w Piknikach Naukowych Polskiego Radia i Centrum Nauki Kopernik oraz prowadzenie prelekcji na konwentach fantasy. Organizatorka Science Game Jam we współpracy z Fundacją Marsz dla Nauki. W Koperniku i Ośrodkach SOWA przybliży publiczności tematykę powstawania mutacji genetycznych, których poznanie pomaga zrozumieć rzadkie choroby genetyczne.  

Katarzyna Szafrańska 

Jeśli nie umiesz opowiedzieć o swoich badaniach na tyle prosto, by zrozumiało je inteligentne, ciekawe świata dziecko, to znaczy, że sam ich do końca nie rozumiesz. 

Doktorantka w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Interesuje się chemią medyczną – szczególnie syntezą organiczną w procesie odkrywania nowych leków – a także stanami chorobowymi takimi jak udar niedokrwienny mózgu czy przewlekły stan zapalny. Działaczka w dwóch sieciach młodych chemików: Sekcji Młodych Polskiego Towarzystwa Chemicznego oraz European Young Chemists’ Network. W ich ramach promuje i wspiera rozwój najmłodszych naukowców, a także organizuje konferencje dla młodych chemików. Podczas projektu „Nauka ma głos” przybliży publiczności sekrety zolpidemu, czyli leku nasennego, który – zamiast usypiać – dał nadzieję na pomoc pacjentom po udarze niedokrwiennym mózgu. 

Dr inż. Aleksandra Szkudlarek 

Komunikacja naukowa to upowszechnianie odpowiedzi na pytania nurtujące człowieka od dawna: Co to jest? Jak zostało zrobione? Dlaczego to działa? Kto to może wykorzystać? 

Adiunkt w Akademickim Centrum Materiałów i Nanotechnologii AGH. Inicjatorka i koordynatorka Akademii Ciekawych Myśli i Nauk, czyli interdyscyplinarnych warsztatów dla studentów krakowskich uczelni. Twórczyni metodologii wszechstronnej edukacji WHOW (ang. What? How? Why? Who?), opartej na zadawaniu pytań: Co to jest? Jak to zostało zrobione? Dlaczego to działa? Kto to może wykorzystać? Jej zainteresowania naukowe koncentrują się na nanomateriałach zdolnych do przekształcania energii świetlnej w energię chemiczną. Podczas spotkań z publicznością pokaże, jak nano- i mikrourządzenia mogą znaleźć zastosowanie w medycynie, ochronie środowiska oraz energetyce. 

Dr Natalia Szymańska 

Komunikacja naukowa to podstawowy sposób spłacenia długu wobec społeczeństwa, które daje mi szansę na podążanie za swoją pasją. Wierzę też, że możliwość bezpośredniego wysłuchania opowieści naukowca mówiącego o swojej pracy może pomóc w budowaniu zaufania i lepszym zrozumieniu badań.  

Pracowniczka Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk w Sopocie. Zajmuje się odtwarzaniem historii oceanów i klimatu na podstawie badania osadów morskich: mikroskamieniałości i substancji pozostawionych przez różne organizmy. Brała udział w rejsach badawczych w rejony Arktyki, fiordów Spitsbergenu, Morza Bałtyckiego oraz tropikalnego Atlantyku. Członkini zarządu Fundacji Cushmana (Cushman Foundation for Foraminiferal Research), w której zajmuje się m.in. przyznawaniem grantów dla młodych badaczy otwornic na całym świecie. Stypendystka Programu Fulbrighta. W Koperniku i ośrodkach SOWA spotka się z publicznością, żeby porozmawiać o tym, jak można poznawać historię naszej planety, badając dno oceanu.   

Dr Dota Szymborska 

Komunikacja naukowa to sztuka mówienia prawdy w sposób, który budzi ciekawość, a nie znudzenie. 

Adiunktka w Uniwersytecie WSB Merito. Zajmuje się etyką nowych technologii – algorytmów decyzyjnych w samochodach autonomicznych oraz generatywnej sztucznej inteligencji w szkolnictwie wyższym – a także estetyką wirtualnej rzeczywistości i AI w zarządzaniu. Laureatka TOP 10 Women in Data Science 2024 oraz TOP 100 Women in AI 2022. Stara się przekładać naukę na politykę publiczną przy okazji swojej pracy w grupie roboczej ds. AI (GRAI) przy Ministerstwie Cyfryzacji (grupa ta pracuje nad krajową polityką sztucznej inteligencji). Mówczyni TEDx, komentatorka etyki AI w mediach. W projekcie „Nauka ma głos” odda głos zarówno człowiekowi, jak i sztucznej inteligencji – tematem jej spotkań z publicznością będą relacje ludzi i sztucznej inteligencji oraz pojęcie dobra w epoce AI. 

Dr inż. Elżbieta Wątor-Wilk 

Zaczęło się od tego, że ktoś kiedyś opowiedział mi o nauce w sposób, który zmienił moje życie — dziś ja chcę zrobić to samo dla innych. Komunikacja naukowa to dla mnie dzielenie się nie tylko wiedzą, ale przede wszystkim pasją do nauki. 

Jako kierowniczka projektu Narodowego Centrum Nauki SONATINA, szuka funkcji tajemniczego białka NIF3. Lubi mówić o nauce i robi to zawodowo – jest specjalistką komunikacji naukowej w Małopolskim Centrum Biotechnologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prywatnie lubi czytać kryminały z kotem na kolanach, biegać, chodzić po górach i fotografować. W ramach projektu „Nauka ma głos” opowie o biologii strukturalnej, modyfikacjach potranslacyjnych i chorobach rzadkich. 

Dr inż. Marcin Wdowikowski 

Komunikacja naukowa to tygiel sprzeczności. Naukowcy, którzy mają coś istotnego do pokazania i przekazania, najczęściej nie chcą lub nie potrafią o tym mówić, dlatego potrzebne są inicjatywy wzmacniające głos nauki sięgający znacznie dalej niż partykularne interesy. 

Badacz wpływu ekstremalnych zjawisk hydrologicznych i meteorologicznych (np. powodzi i suszy) na odporność społeczeństw i gospodarek. Wspiera rozwój retencji wody w mieście i krajobrazie. Angażuje się w społeczny monitoring rzek. Popularyzuje wiedzę o wodzie i pogodzie. Podczas spotkań w ramach projektu „Nauka ma głos” porozmawia z publicznością o dwóch skrajnych, a jednak współwystępujących, zjawiskach: suszy i powodzi. Nie pominie też tematu zmian klimatycznych. 

Alicja Wojciechowska 

Z komunikacją naukową jest jak z pożywką dla bakterii: dziś nie zobaczysz jej efektu, ale bez niej nie ma przyszłości dla Twojej kolonii. 

Doktorantka związana z Politechniką Wrocławską i Sano Centre for Computational Personalized Medicine w Krakowie. Zajmuje się bioinformatyką mikrobiomu i białek. Bada (z użyciem zaawansowanych obliczeń), co mieszka w naszych jelitach i jak może to wpływać na zdrowie. Lubi praktykować naukę z humorem oraz interdyscyplinarnie. Stosuje storytelling, czyli opowiada historie i stara się rozbudzać emocje, żeby nawiązać relację opartą na zaufaniu. Uczestników spotkań w Koperniku i ośrodkach SOWA zachęci do odkrycia, czym jest bioinformatyka i jak ją ugryźć, żeby ona nie ugryzła ich. Opowie, jak metody obliczeniowe pomagają odkrywać tajemnice mikrobiomu. 

Dr hab. Agnieszka Zagórska 

Komunikacja naukowa to żywy dialog – pełen ciekawości, otwartości i wzajemnego szacunku. To opowieść o nauce, która nie zamyka się w definicjach, lecz inspiruje, stawia pytania i zaprasza każdego do wspólnego odkrywania świata.  

Pracowniczka Wydziału Farmaceutycznego Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalistka w zakresie chemii leków. Interesuje ją projektowanie i pozyskiwanie związków chemicznych jako kandydatów na nowe leki. Popularyzatorka nauki, członkini Stowarzyszenia „Rzecznicy Nauki”. Ukończyła pierwszą edycję studiów podyplomowych z komunikacji naukowej i popularyzacji nauki prowadzonych przez Centrum Popularyzacji Nauki Politechniki Śląskiej. Założycielka i opiekunka Studenckiego Koła Naukowego „Drug Discovery”, mentorka w międzynarodowym studenckim hackathonie UNA.TEN. W Koperniku i Strefach „SOWA” przybliży publiczności drogę, jaką cząsteczka zaprojektowana w laboratorium musi przebyć, by stać się lekiem.


Nauka ma głos jest realizowana i finansowana w ramach wspólnego Programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Centrum Nauki Kopernik pod nazwą Nauka dla Ciebie. Program Nauka dla Ciebie finansowany jest w ramach dotacji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego na podstawie umowy z dnia 23 października 2023 r. Nr MEiN/2023/DPI/3079.