Działalność badawczo-rozwojowa Centrum Nauki Kopernik obejmuje:
Tworzenie eksponatów, pomocy edukacyjnych, scenariuszy zajęć.
Badania użyteczności gotowych produktów.
Tworzenie formatów komunikacji naukowej.
Opracowywanie metod projektowania rozwiązań edukacyjnych z udziałem przyszłych użytkowników.
Rozwijanie wiedzy o środowisku uczenia się oraz praktykach naukowych i edukacyjnych uczniów i nauczycieli.
Centrum Nauki Kopernik współtworzy środowisko, który zmienia edukację. Animowane przez nas sieci - Kluby Młodych Odkrywców, lokalne centra nauki SOWA, sieć ambasadorów ESERO łączą w swoich modelach pracy rozwiązania z edukacji formalnej i nieformalnej, edukację i naukę. Daje to bardzo duże możliwości skalowania tworzonych rozwiązań.
Współpracujemy także z instytucjami naukowymi, inżynierami, psychologami, socjologami, nauczycielami, edukatorami, artystami, wynalazcami, przedstawicielami biznesu. Korzystając z naszej infrastruktury, mogą realizować własne projekty lub włączać się w te prowadzone przez nas. Budynek Pracowni Przewrotu Kopernikańskiego, w którym realizujemy prace badawczo-rozwojowe, to prawdziwy twórczy tygiel, w którym śmiałe pomysły przekuwane są w innowacyjne rozwiązania.
DigiPatch bada zależności między potrzebami psychologicznymi ludzi a korzystaniem przez nich z mediów cyfrowych w sferze społecznej oraz procesami kształtowania i ochrony tożsamości.
Część badania realizowanego w Koperniku odbywała się w strefie Living Lab.
Główne cele projektu to:
zbadanie, w jaki sposób media cyfrowe tworzą warunki dla zmian kulturowych i społecznych – przechodzenia od tradycyjnego społeczeństwa sieciowego do sztywnego modelu „patchworkowego”;
ustalenie przyczyn tego zjawiska, z naciskiem na czynniki kulturowe oraz społeczno-poznawcze procesy jednostek;
przedstawienie potencjalnych społecznych konsekwencji tych procesów.
DigiPatch jest częścią CHANSE (Współpraca nauk humanistycznych i społecznych w Europie), wspólnej inicjatywy 27 organizacji finansujących badania z 24 krajów. Główny cel CHANSE to uruchomienie międzynarodowego konkursu na projekty współpracy dotyczące tematyki transformacji, a zwłaszcza społecznych i kulturowych dynamik w erze cyfrowej.
Centrum Nauki Kopernik jest członkiem zespołu projektowego 𝗗𝗶𝗴𝗶𝗣𝗮𝘁𝗰𝗵, w którym odpowiada za realizację komponentu Knowledge Exchange (Wymiana wiedzy). W ramach działań Centrum Nauki Kopernik odpowiada za:
We współpracy z Niemieckim Instytutem Badań nad Radykalizacją i Deradykalizacją (𝗚𝗜𝗥𝗗𝗦) w 𝗣𝗿𝗮𝗰𝗼𝘄𝗻𝗶 𝗣𝗿𝘇𝗲𝘄𝗿𝗼𝘁𝘂 𝗞𝗼𝗽𝗲𝗿𝗻𝗶𝗸𝗮𝗻́𝘀𝗸𝗶𝗲𝗴𝗼 organizację międzynarodowych warsztatów prototypowania scenariusza rozwiązań odnoszących się do mechanizmów związanych z funkcjonowaniem i izolacją wąskich grup społecznych w internecie. W wyniku warsztatów powstanie scenariusz interwencji mającej zapewniać zwiększenie otwartości członków radykalizujących się grup na kontakty, relacje i współpracę z innymi. Uczestnikami warsztatów będą przedstawiciele interesariuszy społecznych projektu: edukatorzy, artyści, badacze i działacze społeczni z Polski, Niemiec, Szwecji, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii.
Opracujemy mapę wiedzy projektu razem z naukowcami i przedstawicielami edukacji nieformalnej z Polski, Niemiec, Szwecji i Hiszpanii.
W LivingLabie zaprojektujemy stację badawczą, która na Wystawach Centrum Nauki Kopernik będzie zbierała dane odnoszące się do jednego z obszarów badań projektu.
Wyniki projektu będziemy popularyzować w ramach konferencji naukowych w Polsce i za granicą.
Koordynator projektu ze strony Centrum Nauki Kopernik: Szymon Filipowicz.
Więcej o projekcie znajdziecie na stronie: digipatch.eu
Upowszechnianie wyników projektu w środowisku naukowym:
Budowanie mostu między badaniami humanistycznymi a społeczeństwem
(Wystąpienie podczas konferencji ECSITE 1-4.06.2024 w Ljublianie)
Autor:
Szymon Filipowicz
Abstrakt
Podczas wystąpienia poruszona została koncepcja mapy trasnferu wiedzy, którą Centrum Nauki Kopernik przygotowuje w ramach projektu DigiPatch, która uwzględnia wieloaspektowe potrzeby interesariuszy z pięciu krajów UE (Wielka Brytania, Hiszpania, Szwecja, Niemcy i Polska), oferując badaczom kompas do poruszania się po złożonym ekosystemie oczekiwań publicznych.
Badania na wystawach w muzeach i centrach nauki
(Wystąpienie podczas konferencji ECSITE (01-04.06.2024) w Ljublianie)
Autorzy:
Katarzyna Potęga vel Żabik (Copernicus Science Centre)
Szymon Filipowicz (Copernicus Science Centre)
Prof. Małgorzata Kossowska (Center for Social Cognitive Studies, Jagiellonian University)
Dr. Maartje Raimajkers (Nemo Science Museum)
Dr. Rooske Franse (Nemo Science Museum)
Abstrakt
Współczesne muzeum nauki znajduje się na styku zaangażowania publicznego, edukacji i badań akademickich. Celem tej sesji było głębsze zbadanie wykonalności wykorzystania tych unikalnych przestrzeni jako platform do przeprowadzania badań społecznych i psychologicznych. Sesja została zaprojektowana, aby promować trójstronny dialog między centrami nauki, odwiedzającymi a badaczami akademickimi, i dąży do stworzenia środowiska, w którym badania naukowe i ciekawość publiczności spotykają się. Z jednej strony muzeum oferuje żyzną przestrzeń do angażowania zróżnicowanej demografii, jednocześnie przekazując aktualne metody naukowe i wyniki szerokiemu odbiorowi. Ta podwójna rola nie tylko pomaga zawęzić gapę między dyskursem naukowym a społecznym zrozumieniem, ale także wzbogaca współczesny krajobraz akademicki. Z drugiej strony, złożoność muzealnego środowiska stawia przed badaczami specyficzne wyzwania związane z kontrolą eksperymentalną, wymagając od nich przemyślanej nawigacji.
Przeciwdziałanie radykalizmom: badania DigiPatch i ich wykorzystanie w edukacji. Prowadzący: prof. dr hab. Anna Siewierska, dr Marta Sałkowska, Szymon Filipowicz
(Warsztat interwencyjny podczas konferencji Pokazać-Przekazać (22-23.08.2024) w Centrum Nauki Kopernik )
Warsztaty poświęcone były (mikro)grupom oraz procesom radykalizacji. Z uczestnikami warsztatów zastanawialiśmy się, jak w praktyce edukacyjnej korzystać z wiedzy naukowej dotyczącej tej problematyki.
Warsztaty składały się z dwóch części. W pierwszej prof. dr hab. Anna Siewierska opowiedziała o wynikach badań realizowanych w ramach projektu „DigiPatch”. W drugiej wspólnie poszukiwaliśmy odpowiedzi na poniższe (i inne) pytania:
W jakich sytuacjach edukacyjnych warto korzystać z danych naukowych?
Jak można wykorzystać przedstawione dane w edukacji?
Kiedy wyniki badań naukowych wspierają proces uczenia się?
Jakie korzyści daje korzystanie z badań naukowych w sytuacjach edukacyjnych?
Co może pomóc w korzystaniu z wiedzy i danych naukowych w praktyce edukacyjnej?
Na podstawie wypracowanych materiałów i zgromadzonych informacji zaprojektowaliśmy scenariusz warsztatów edukacyjnych.
Badania w centrum nauki, czyli trójstronny dialog pomiędzy centrum nauki, badaczami a społeczeństwem
(Wystąpienia podczas konferencji Integracja-Interakcja (12-14.11.2024) w Hydropolis)
Autorzy:
Szymon Filipowicz: Dział Badań w Laboratorium Rewolucji Kopernikańskiej (Centrum Nauki Kopernik)
Prof. dr hab. Aneta Krzewińska: Kierownik Katedry Metod i Technik Badań Społecznych, Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny (Uniwersytet Łódzki)
Michał Kędzierski: Kierownik Działu Doświadczeń Klienta w Centrum Nauki i Techniki EC1 w Łodzi
Abstrakt:
Współczesne centra nauki znajdują się na styku zaangażowania publicznego, edukacji i badań akademickich. Ta sesja ma na celu głębsze zbadanie możliwości wykorzystania tych unikalnych miejsc jako platform do prowadzenia badań społecznych i psychologicznych oraz przedstawi, w jaki sposób współpraca ze środowiskiem naukowym wspiera rozwój oferty programowej. Pomysł ma na celu promowanie trójstronnego dialogu między centrami nauki, społeczeństwem a badaczami i badaczkami akademickimi.
Podczas sesji na przykładzie projektu DigiPatch omawiane zostały różnorodne formy, w jaki sposób centrum nauki może wspierać popularyzację badań humanistycznych i społecznych. Między innymi poprzez tworzenie mapy wiedzy czy procedur badawczych w LivingLab.
Jak popularyzować nauki humanistyczne?
(Wystąpienia podczas konferencji Integracja-Interakcja (12-14.11.2024) w Hydropolis)
Autorzy:
Izabela Rosińska: Cultural animator at the The Centre of Modern Times "Młyn Wiedzy."
Michał Młotek: Historian popularizer, local government official, councilor, and community activist.
Szymon Filipowicz: Research Department at the Copernican Revolution Lab (Copernicus Science Centre)
Michał Ślubowski: Science specialist at Hevelianum.
Karolina Perrin: Deputy Director for Programs at the Małopolska Science Centre Cogiteon.
Abstrakt:
W przeciwieństwie do nauk ścisłych, rola szeroko rozumianej humanistyki jest niedoszacowana, jej dokonaniom nie nadaje się dużego znaczenia, czasami nie utożsamia jej się z nauką w ogóle. Jednocześnie humanistyka oparta jest przede wszystkim na słowie, co stanowi niezwykłe wyzwanie dla popularyzatorów, aby jej treści przedstawiać w sposób inny niż tekstowy i atrakcyjny. W trakcie dyskusji paneliści i panelistki opowiedzą o swoich doświadczeniach z popularyzacją nauk humanistycznych i społecznych. W dyskusji poruszymy także temat zwiększenia partycypacji młodzieży w takich „humanistycznych” działaniach.
Podczas sesji na przykładzie projektu DigiPatch został opisany przykład warsztatów, które miały na celu wypracowanie scenariusza warsztatu edukacyjnego w tematyce przeciwdziałania tworzeniu się (mikro)grup oraz procesom radykalizacji.
Głównym celem konsorcjum Road-STEAMer w ramach sieci Ecsite – European network of science centres and museums (Europejska Sieć Centrów i Muzeów Nauki) jest praca nad rekomendacjami dotyczącymi skutecznych sposobów wprowadzania rozwiązań STEAM-owych w edukacji w krajach Unii Europejskiej. W ramach programu „Horyzont Europa” konsorcjum Road-STEAMer stawia sobie za cel próbę opracowania „mapy drogowej” dla wdrożeń rozwiązań opartych na podejściu STEAM w edukacji we wszystkich krajach Unii Europejskiej.
Zadaniem Centrum Nauki Kopernik jest zorganizowanie dwóch sesji dialogowych, podczas których eksperci z różnych dziedzin związanych z edukacją będą mogli wymienić się doświadczeniami. Będziemy zbierać i opracowywać informacje dotyczące polityki edukacyjnej opartej na metodzie STEAM oraz analizować dostępne na polskim rynku oddolne STEAM-owe rozwiązania.
Dofinansowanie: Projekt realizowany wspólnie z partnerem strategicznym, firmą Samsung, w ramach działalności badawczo-rozwojowej Centrum Nauki Kopernik.
Opis projektu
Edukacja przyszłości nie jest prostym zastępowaniem książek czy zeszytów ekranami, ale rozszerzaniem form uczenia o możliwości rozwijającej się technologii. Do takiego rozszerzenia dążymy w ramach projektu „Szkoła z technologią”. Urządzenia mobilne to dla dzisiejszych uczniów naturalne środowisko. Jeśli umożliwiają samodzielne doświadczanie i eksperymentowanie, warto to wykorzystać w edukacji.
Aby doprowadzić do zmiany, opracowaliśmy zestaw edukacyjny wykorzystujący potencjał urządzeń mobilnych w uczeniu się i nauczaniu. W projekcie powstały gotowe scenariusze zajęć i materiały metodyczne. Zadbaliśmy o to, by osadzone były w realiach szkolnej codzienności.
Prototyp zestawu edukacyjnego wraz ze scenariuszami zajęć opracowaliśmy wspólnie z laureatami konkursu, który rozpoczął projekt. Na dalszym etapie projektu do współpracy zaprosiliśmy także uczniów, ekspertów technologicznych firmy Samsung oraz badaczy zajmujących się nauczaniem i uczeniem się. Działanie wypracowanego prototypu sprawdzimy podczas lekcji. Gotowy zestaw wraz z scenariuszami zajęć i pakietem szkoleń trafi do szkół w całej Polsce.
Cele projektu
Stworzenie i wdrożenie rozwiązań edukacyjnych wykorzystujących potencjał urządzeń mobilnych, będących naturalnym środowiskiem dzisiejszych uczniów, do polskich szkół.
Wprowadzenie urządzeń mobilnych jako wartościowych narzędzi do edukacji formalnej i pozaformalnej.
Przebieg projektu
Zbadanie wykorzystania technologii w praktyce edukacyjnej
Najpierw przeprowadziliśmy badanie pozwalające nam poznać dotychczasowe praktyki edukacyjne uczniów i nauczycieli. Zobaczyliśmy, jak nauczyciele, którzy już wprowadzili technologię do swoich lekcji, radzą sobie z problemami i na jakie bariery natrafiają. Za część badawczą z ramienia Kopernika odpowiadał Dział Badań nad Kompetencjami Przyszłości.
Konkurs dla nauczycieli
Zaprosiliśmy nauczycieli do udziału w konkursie, a następnie do współtworzenia rozwiązań edukacyjnych. W ogólnopolskim konkursie wzięło udział ponad 230 osób. Wyłoniliśmy w nim 12 nauczycieli, którzy następnie – przy wsparciu Działu Rozwiązań Edukacyjnych Centrum Nauki Kopernik – wzięli udział w tworzeniu scenariuszy lekcji z wykorzystaniem urządzeń mobilnych.
Prototypowanie i testowanie scenariuszy lekcji
Nasi eksperci postawili twórcom scenariuszy wyzwanie: wszystkie doświadczenia mają wspierać rozwój kompetencji współpracy, a technologie nie mogą być tylko dodatkiem do lekcji – ich wykorzystanie musi być niezbędne do wykonania konkretnych zadań. W ten sposób powstał zestaw scenariuszy lekcji, który dotyczy niemal wszystkich przedmiotów szkolnych, a doświadczenia są interdyscyplinarne. Testy gotowych scenariuszy lekcji odbywały się zarówno w Koperniku, jak i w szkołach. Wzięło w nich udział około 500 uczniów oraz 30 nauczycieli.
Rekrutacja szkół
Zrekrutowaliśmy 25 szkół, które wezmą udział w testowaniu prototypu.
Produkt
Interdyscyplinarny zestaw edukacyjny ORBIUM wykorzystujący potencjał urządzeń mobilnych w edukacji.
Zespół badawczy
Centrum Nauki Kopernik
Dr Marta Sałkowska, Katarzyna Potęga vel Żabik, Maciej Skorko
Uniwersytet SWPS
Dr Karol Jachymek
ORBIUM - laboratorium w plecaku
Podczas całorocznego projektu badawczo-rozwojowego, który przeprowadziliśmy we współpracy z firmą Moje Bambino badaliśmy: jakie możliwości dają przestrzenie edukacyjne w polskich szkołach? czy nauczyciele i uczniowie je dostrzegają? czy potrafią z nich efektywnie korzystać?
Partner: Instytut Biologii Ewolucyjnej Uniwersytetu Warszawskiego
Opis projektu
„Genetyczne grzybobranie” to inicjatywa nauki obywatelskiej (ang. citizen science) prowadzona przez Centrum Nauki Kopernik we współpracy z Instytutem Biologii Ewolucyjnej Uniwersytetu Warszawskiego, w ramach projektu badawczego FunDive mającego na celu poznanie bioróżnorodności grzybów w Europie. Projekt zakładał stworzenie scenariusza angażującego uczniów w praktyczne zajęcia z biologii molekularnej. Zgodnie z opracowanym scenariuszem uczestnicy zajęć samodzielnie izolują DNA badanych grzybów, ucząc się nowoczesnych technik laboratoryjnych, a następnie wprowadzają wyniki swoich badań do ogólnoeuropejskiej bazy danych. Dzięki temu uczniowie zdobywają praktyczne umiejętności i wiedzę, jednocześnie przyczyniając się do ochrony środowiska i bioróżnorodności.
Cele projektu
Rozwijanie umiejętności praktycznych i wiedzy uczniów w zakresie biologii molekularnej (w tym nowoczesnych metod badawczych).
Angażowanie uczniów w proces izolacji DNA grzybów i wprowadzanie wyników do ogólnoeuropejskiej bazy danych.
Promowanie nauki obywatelskiej i aktywnego udziału społeczności w badaniach naukowych.
Wspieranie ochrony bioróżnorodności grzybów w Europie.
Przebieg projektu
Zbieranie materiału do badań
Uczestnicy projektu zebrali owocniki grzybów przeznaczonych do badań i dodali rekordy do ogólnoeuropejskiej bazy danych.
Izolowanie i sekwencjonowanie DNA
Następnie wyizolowali DNA z badanych owocników podczas warsztatów odbywających się w Centrum Nauki Kopernik i w placówkach powiązanych. Na warsztatach zapoznali się też z pojęciami bioróżnorodności i ochrony środowiska. Po odpowiednim przygotowaniu prób przystąpili do sekwencjonowania DNA.
Analiza i klasyfikacja biologiczna sekwencji DNA
Na koniec uczestnicy przeprowadzili analizę bioinformatyczną. Przeanalizowali sekwencje DNA badanych prób, porównując je z bazą znanych już sekwencji opisanych gatunków. Na podstawie takiego porównania można określić, czy badana próba należy do nowego gatunku, czy do już opisanego.
Produkt
Scenariusz warsztatów dla grup zorganizowanych realizowany w ramach oferty Laboratoriów Centrum Nauki Kopernik.
Użyteczność wyników
Projekt charakteryzuje się wysoką i wielowymiarową użytecznością. Uczestnicy warsztatów zdobywają praktyczne umiejętności w zakresie biologii molekularnej, co może być przydatne w ich przyszłej edukacji i karierze. Dane wprowadzone do ogólnoeuropejskiej bazy pomagają monitorować i chronić bioróżnorodność grzybów na naszym kontynencie, wspierają badania naukowe i działania na rzecz ochrony środowiska. W projekcie udało się wyizolować DNA z 250 próbek grzybów, w tym 100 w Laboratoriach Centrum Nauki Kopernik, reprezentujących 50 różnych gatunków. Finalnie projekt zakłada uzyskanie danych dla 500 gatunków, co może stanowić argumentację dla ochrony ich populacji. Projekt promuje także naukę obywatelską, angażując społeczność w realne badania naukowe, co zwiększa świadomość ekologiczną i zainteresowanie nauką.
Zespół badawczy
Centrum Nauki Kopernik
Agata Bieniasz, Agnieszka Grochowska, Elżbieta Turek
Instytut Biologii Ewolucyjnej Uniwersytetu Warszawskiego
Partner: Zakład Hydrobiologii Uniwersytetu Warszawskiego
Opis projektu
W ramach projektu stworzyliśmy scenariusz warsztatów edukacyjnych, zwiększających wśród uczniów świadomość obecności mikroplastiku w środowisku naturalnym i jego wpływu na organizmy żywe. Scenariusz pt. „Mikroplastik: małe cząstki – wielkie konsekwencje?” opracowany został w procesie badawczo-rozwojowym przez Centrum Nauki Kopernik we współpracy z Zakładem Hydrobiologii Uniwersytetu Warszawskiego. Proces jego tworzenia obejmował m.in. serię spotkań z badaczami, w tym wyjazd do stacji hydrobiologicznej w Pilchach, gdzie edukatorzy mieli okazję zdobyć praktyczną wiedzę i doświadczenie. Dzięki tej współpracy powstał angażujący i zwiększający wrażliwość ekologiczną scenariusz zajęć, oferujący uczestnikom możliwość m.in. przeprowadzania eksperymentów, które uczą ich identyfikacji mikroplastiku i obserwacji jego wpływu na organizmy żywe.
Przebieg projektu
Opracowanie koncepcji
Po nawiązaniu współpracy z Uniwersytetem Warszawskim zorganizowaliśmy warsztaty techniczno-merytoryczne w Laboratorium Pracowni Przewrotu Kopernikańskiego oraz wyjazd terenowy na Mazury (Pilchy) w celu pobrania mikroplastiku z jeziora. Następnie zespół powołany do stworzenia scenariusza opracował wstępne pomysły na doświadczenia oraz towarzyszącą im narrację.
Iteratywne prototypowanie
W laboratoriach zespół przetestował doświadczenia i metody badawcze pod kątem technicznym oraz przeprowadził research merytoryczny. Po zaprojektowaniu poszczególnych elementów scenariusza odbyły się sesje prototypowania z odbiorcami zewnętrznymi. Po wprowadzeniu zmian na ich podstawie i dopracowaniu scenariusza przeprowadziliśmy pierwsze testy z grupą szkolną. W ostatniej fazie prototypowania stworzyliśmy 2 warianty scenariusza, różniące się 1 doświadczeniem, i na podstawie kolejnych testów i ich analizy wytypowaliśmy ostateczną wersję.
Wdrożenie i dalszy rozwój w Laboratoriach
Przed wprowadzeniem zajęć dla grup szkolnych do oferty edukacyjnej Centrum Nauki Kopernik przeszkoliliśmy pracowników Działu Laboratoriów i przygotowaliśmy Laboratoria pod kątem technicznym. Scenariusz jest aktualnie realizowany i ewaluowany w Laboratoriach.
Produkt
Scenariusz zajęć dla grup zorganizowanych realizowany w ramach oferty Laboratoriów Centrum Nauki Kopernik.
Użyteczność wyników
Wyniki projektu mają wartość edukacyjną i praktyczną – uczestnicy zdobywają wiedzę o mikroplastiku oraz uczą się metod jego identyfikacji. Scenariusz może być wykorzystywany w edukacji nieformalnej i wspierać rozwój świadomości ekologicznej i umiejętności badawczych młodzieży.
Zespół badawczy
Centrum Nauki Kopernik
Agata Bieniasz, Kacper Owczarek, Natalia Urban, Aleksandra Wróblewska, Marta Kodura, Krzysztof Zieleniewski, Magda Anusz, Agnieszka Grochowska
Zakład Hydrobiologii Uniwersytetu Warszawskiego
Dr Ewa Babkiewicz, dr Magdalena Michalska-Kacymirow
Słowa kluczowe: Młode Majsterki, OZE, zawody inżynieryjne
W ramach projektu opracowaliśmy scenariusz warsztatów poświęconych OZE dla nastolatek, a następnie przeprowadziliśmy go kilkakrotnie w grupie docelowej. Warsztatom towarzyszyły wydarzenia medialne. Celem było zainteresowanie dziewczyn zawodami inżynieryjnymi poprzez prototypowanie i testowanie własnych turbin wiatrowych. Scenariusz warsztatów powstał w procesie badawczo-rozwojowym. Najpierw przeprowadziliśmy wywiady z przedstawicielkami grupy docelowej, a następnie przetestowaliśmy zajęcia w przestrzeni Pracowni Przewrotu Kopernikańskiego (PPK). Nowością było wykorzystanie profesjonalnego studio nagraniowego w PPK – nastolatki prezentowały swoje projekty przed kamerą.
Cele projektu
Zainspirowanie nastolatek do podejmowania zawodów inżynieryjnych i promowanie ścieżek rozwoju zawodowego stereotypowo postrzeganych jako niekobiece.
Zainteresowanie młodych dziewczyn tematyką OZE, ze szczególnym uwzględnieniem energii wiatru, oraz zaangażowanie ich w pracę metodą projektową.
"Młode Majsterki budują" jest kontynuacją projektu Młode Majsterki, realizowanego wspólnie przez ERBUD i Centrum Nauki Kopernik. Komunikacja tego projektu została nagrodzona w 2022 roku w konkursie Złote Spinacze organizowanym przez Związek Firm Public Relations. W kategorii Nieruchomości, budownictwo, dom i wnętrze projekt otrzymał brązowy Spinacz, a w kategorii Sustainability i CSR Communication – Złoty Spinacz.
„»Dziewczyny na wiatraki!«. Rusza kolejna odsłona projektu »Młode Majsterki« w Centrum Nauki Kopernik”, (2024), Forbes Polska
Słowa kluczowe: eksponat badawczy, współpraca, układ kartezjański, strefa Living Lab.
Czas trwania: od kwietnia 2023
Koordynatorka projektu: Katarzyna Potęga vel Żabik
OЯTHO to interaktywny eksponat badawczy w formie dwuosobowej gry stołowej, w której gracze wspólnie sterują wirtualną kulką — jeden w osi X, drugi w osi Y — by przeprowadzić ją przez labirynt. Taka forma działania wymaga ścisłej współpracy i jednocześnie w przystępny sposób ilustruje zasadę działania układu współrzędnych kartezjańskich. Eksponat został opracowany w ramach strefy LivingLab w Centrum Nauki Kopernik — przestrzeni, w której odwiedzający stają się uczestnikami rzeczywistych badań naukowych. OЯTHO łączy teorię uczenia się z praktyką edukacyjną, oferując angażującą zabawę, a jednocześnie umożliwiając zbieranie danych na temat interakcji graczy i ich procesów poznawczych związanych z rozwiązywaniem problemów oraz współpracą w czasie rzeczywistym.
Cele projektu
Zbadanie, czy współpraca między graczami w interaktywnej grze może wspierać naukę matematyki, a zwłaszcza pomagać w zrozumieniu zasad układu współrzędnych.
Zebranie i analiza danych dotyczących uczenia się poprzez działanie i komunikację niewerbalną.
Przebieg projektu
Opracowanie koncepcji
Zespół projektowy określił cele edukacyjne i badawcze eksponatu. Ustaliliśmy, że będzie to dwuosobowa gra służąca dwóm celom: wspieraniu nauki układu współrzędnych poprzez kooperację graczy oraz zbieraniu danych dotyczących procesów poznawczych i zachowań.
Iteratywne prototypowanie
Na bazie założeń powstał pierwszy prototyp, który był testowany z użytkownikami w warunkach laboratoryjnych. Obserwacje i dane z testów pozwalały na dokonywanie systematycznych udoskonaleń. W iteracyjnym procesie stworzyliśmy łącznie 11 wersji eksponatu — każda modyfikowana była pod kątem interakcji, przejrzystości działania oraz możliwości rejestracji danych.
Wdrożenie i dalszy rozwój w LivingLabie
Po wprowadzeniu eksponatu do LivingLabu nadal pracowaliśmy nad jego rozwinięciem na podstawie danych zebranych od zwiedzających. Umożliwiło nam to dopracowanie jego działania i dopasowanie do realnych warunków użytkowania.
Produkt
Eksponat badawczy OЯTHO, który umożliwia zbieranie i analizę danych dotyczących uczenia się poprzez działanie i komunikację niewerbalną w czasie rzeczywistym.
Dwuosobowy eksponat dostarcza unikalnych danych do badań nad uczeniem się poprzez działanie i współpracę. Zebrane obserwacje wspierają rozwój teorii poznania ucieleśnionego. Jednocześnie OЯTHO funkcjonuje jako atrakcyjny element wystawy, angażując zwiedzających i w przystępny sposób wprowadzając ich w świat matematyki.
Rzeczywista liczba biletów może być inna. W wersji na telefonie podajemy jedynie informację o Wystawach, bilety do Planetarium sprawdzisz przez komputer lub na bilety.kopernik.org.pl. Bilety udostępniamy na kilka tygodni w przód i wszystkie sprzedajemy przez internet – więc po ich wyprzedaniu nie ma ich również w kasach.
W dniu wizyty dostępność Majsterni, Bzzz!, Teatru Wysokich Napięć, Teatru Robotycznego i laboratoriów może się zmieniać. Aktualną informację znajdziesz na stronie „Dziś w Koperniku”.
Użyj strzałek do przechodzenia między zakładkami
Kalendarium na miesiąc:
Pn
Wt
Śr
Cz
Pt
Sb
Nd
dostępność
Dostępność biletów na w dniu
dostępność:
brak
mała
średnia
duża
godzina[hour]
[name]
liczba dostępnych biletów:[label]
Wszystkie bilety na ten dzień są już sprzedane (online i w kasach).
Bilety na wybrany dzień są niedostępne w sprzedaży.
Zespół badawczy